
Dr Jarosław Skaruz ukończył w 2003 roku studia magisterskie na kierunku informatyka o specjalności Projektowanie systemów informatycznych i sieci komputerowych na Wydziale Chemiczno-Matematycznym ówczesnej Akademii Podlaskiej w Siedlcach.
Następnie w 2010 roku uzyskał on stopień doktora nauk technicznych w zakresie informatyki w Instytucie Podstaw Informatyki Polskiej Akademii Nauk.
Dr Jarosław Skaruz po ukończeniu studiów magisterskich podjął pracę w Instytucie Informatyki Akademii Podlaskiej. Obecnie pracuje on na stanowisku adiunkta w Instytucie Informatyki.
W latach 2008-2015 pracował również na stanowisku Administratora Bezpieczeństwa Informacji w Biurze Rektora UPH, a od 2024 roku pełni funkcję dyrektora Instytutu Informatyki i członka Senatu UwS.
Dr Jarosław Skaruz jest współautorem ponad 40 publikacji. Prowadzi on badania poświęcone zastosowaniom algorytmów inspirowanych naturą oraz teorii gier w problemach optymalizacji.
Dr Jarosław Skaruz odbył dwa tygodniowe pobyty badawcze w 2005 i 2007 r. na Uniwersytecie w Luxemburgu. W okresie 09.2008 - 09.2009 był on również głównym wykonawcą grantu badawczego promotorskiego Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pt. Wykrywanie ataków SQL na aplikacje WWW za pomocą algorytmów inspirowanych naturą. Wykonane prace obejmowały implementację i testy algorytmu sztucznej inteligencji Gene Expression Programming stosowanego do problemu klasyfikacji zapytań SQL. W latach 2011-2012 uczestniczył w pracach zespołu IPI PAN w projekcie IT-SOA, realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (PO IG) Poddziałanie 1.3.1: Nowe technologie informacyjne dla elektronicznej gospodarki społeczeństwa informacyjnego oparte na paradygmacie SOA. W 2011 roku otrzymał on roczne stypendium naukowe dla młodych doktorów Instytutu Podstaw Informatyki Polskiej Akademii Nauk. W ramach stypendium opracował, zaimplementował oraz przetestował jakość działania planera wykorzystywanego do optymalnego planowania wykonania usług sieciowych. W latach 2012-2014 jako główny wykonawca w grancie badawczym Narodowego Centrum Nauki pt. Inteligentny hybrydowy system planowania i kompozycji usług sieciowych realizował prace dotyczące nowych autorskich algorytmów rozwiązujących problem planowania abstrakcyjnego i konkretnego z wykorzystaniem algorytmów sztucznej inteligencji.

Prowadzi badania poświęcone zastosowaniom matematyki, przede wszystkim w badaniach nad pogodą kosmiczną oraz heliosferą. Od 2020 roku pełni funkcję Dyrektora Instytutu Matematyki.
Dr hab. Agnieszka Gil-Świderska ukończyła studia magisterskie na kierunku matematyka w 2000 roku na Wydziale Chemiczno-Matematycznym ówczesnej Akademii Podlaskiej w Siedlcach.
Pracę magisterską pt. „Zastosowanie równania Eulera do opisu rozszerzania się korony słonecznej” przygotowała w Katedrze Fizyki pod kierunkiem Pana prof. dr. hab. Michaela Alanii.
W 2004 r. uzyskała stopień doktora nauk fizycznych w zakresie fizyki na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego na podstawie rozprawy pt. „Badanie quasi-okresowych wariacji galaktycznego promieniowania kosmicznego w heliosferze” przygotowanej pod kierunkiem Pana prof. dr. hab. Michaela Alanii.
W 2019 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie nauk fizycznych w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk na podstawie osiągnięcia naukowego pt. " Rekurencje promieniowania kosmicznego: własności czasowe i przestrzenne".
Dr hab. Agnieszka Gil-Świderska po ukończeniu studiów magisterskich podjęła pracę w Instytucie Matematyki i Fizyki Akademii Podlaskiej. Obecnie pracuje na stanowisku profesora UwS w Instytucie Matematyki.
W latach 2008-2016 pełniła, podczas dwóch kadencji, funkcję prodziekana Wydziału Nauk Ścisłych UPH, a od 2020 funkcję dyrektora Instytutu Matematyki.
Przez wiele lat angażowała się w działalność organizacyjną uczelni będąc członkiem Rady Wydziału Nauk Ścisłych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach w latach 2008-– 2019 oraz członkiem Senatu w latach 2020-2024.
W latach 2012-2016 pełniła funkcję Przewodniczącej Uczelnianej Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów oraz Przewodniczącej Wydziałowej Komisji ds. Zapewnienia Jakości Kształcenia. W latach 2008-2016 była członkiem Senackiej Komisji ds. jakości kształcenia (dwie kadencje). Od roku 2024 jest członkiem Senackiej Komisji ds. Nauki.
Dr hab. Agnieszka Gil-Świderska odbyła kilkumiesięczny staż naukowy w Sodankylä Geophysical Observatory, University of Oulu w Finlandii w 2015, jak również w Obserwatorium na Łomnickim Szczycie (Department of Space Physics, Institute of Experimental Physics, Slovak Academy of Sciences in Košice) w 2013r. Badania dedykowane były, w głównej mierze, modelowaniu różnych aspektów związków słoneczno-ziemskich.
Dr hab. Agnieszka Gil-Świderska prowadzi badania poświęcone matematycznemu modelowaniu transportu cząstek promieniowania kosmicznego oraz analizie zjawisk związanych z pogodą kosmiczną i jej efektami. Dr hab. A. Gil-Świderska bada zjawiska zachodzące w heliosferze, zwłaszcza w bliskim otoczeniu Ziemi. Interesuje się również wybuchowymi zjawiskami zachodzącymi na Słońcu.
Jest autorką ponad 100 oryginalnych prac naukowych. Brała udział w licznych projektach badawczych finansowanych ze źródeł krajowych i zagranicznych, w czterech pełniąc funkcję kierownika.
Od 2020 pełni funkcję wice-przewodniczącej komisji naukowej D w Międzynarodowym Komitecie do spraw Badań Przestrzeni Kosmicznej COSPAR (Committee on Space Research). Jest również członkiem Programm Committee of European Space Weather Week. W kadencji 2023-2026 jest członkiem Rady Naukowej Centrum Badań Kosmicznych PAN
Za swoją działalność została odznaczona „Medalem Komisji Edukacji Narodowej", medalem „Za zasługi dla siedleckiej Uczelni", „Medalem srebrnym za długoletnią służbę" oraz wielokrotnie nagrodą indywidualną Rektora UwS.

Przyrodnik, zoolog, arachnolog, doktor habilitowany nauk biologicznych. Prowadzi badania ekologiczno-faunistyczne poświęcone różnym grupom organizmów, a w szczególności europejskiej faunie pająków. Od 2024 roku pełni funkcję Dziekana Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych.
Dr hab. Marzena Stańska ukończyła jednolite studia magisterskie na kierunku biologia w 1995 roku na Wydziale Rolniczym ówczesnej Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach, obecnie Uniwersytet w Siedlcach.
Pracę magisterską pt. „Wpływ temperatury, manganu i żelaza na bakteriocynogenne szczepy Yersinia enterocolitica” przygotowała w Katedrze Mikrobiologii pod kierunkiem prof. dr. hab. Kazimierza Bukowskiego.
W 2003 r. uzyskała stopień doktora nauk biologicznych w zakresie biologii – zoologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy pt. „Fauna pająków (Araneae) wybranych typów lasów liściastych w Puszczy Białowieskiej” przygotowanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Wojciecha Staręgi.
W 2019 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie nauk biologicznych na podstawie rozprawy pt. "Impact of management regimes on epigeic spider assemblages in semi-natural mesic meadows".
Dr hab. Marzena Stańska jest związana z siedlecką uczelnią od 1995. Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Nauk Biologicznych.
W latach 2020-2024 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Nauk Biologicznych, a od 2024 funkcję dziekana Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych.
Przez wiele lat angażowała się w działalność organizacyjną uczelni będąc członkiem Rady Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach w latach 2012 – 2020 oraz członkiem Senatu od 2022 roku.
W kadencji 2020 -2024 była członkiem Senackiej Komisji ds. Nauki oraz Senackiej Komisji ds. Jakości Kształcenia. Od 2024 roku pełni funkcję przewodniczącej Senackiej Komisji ds. finansów i budżetu oraz jest członkiem Senackiej Komisji ds. Nagród i Odznaczeń.
W latach 2020 - 2023 była przewodniczącą Rady Programowej Festiwalu Nauki i Sztuki w Siedlcach a od 2023 roku pełni funkcję dyrektora tego Festiwalu.
Pełni również funkcję przewodniczącej kapituły Medalu Polskiej Niezapominajki.
Dr hab. Marzena Stańska odbyła kilkumiesięczne staże naukowe - w 2005 r. staż w zespole prof. Davida Wise’a w University of Kentucky, Lexington, USA, a w 2011 r. w Szwajcarii w Institute of Ecology and Evolution, University of Bern w zespole prof. Wolfganga Nentwiga. W czasie stażów zajmowała się badaniami dotyczącymi wpływu różnych czynników środowiskowych na bioróżnorodność zwierząt bezkręgowych, głównie pająków.
Dr hab. Marzena Stańska prowadzi badania ekologiczno-faunistyczne poświęcone różnym grupom organizmów, a w szczególności europejskiej faunie pająków. Jej zainteresowania naukowe skupiają się głównie wokół wpływu naturalnych i antropogenicznych procesów na różnorodność pajęczaków. Podejmuje również problemy badawcze związane z rozmieszczeniem organizmów w siedlisku i czynnikami je kształtującymi.
Jest autorem ponad 60 oryginalnych prac naukowych. Brała udział w pięciu projektach badawczych finansowanych ze źródeł krajowych i europejskich, w dwóch pełniąc funkcję kierownika, w tym w projekcie „Ochrona różnorodności gatunkowej cennych przyrodniczo siedlisk na użytkach rolnych na obszarach Natura 2000 w woj. lubelskim” współfinansowanym w ramach Szwajcarsko – Polskiego Programu Współpracy.
Od 2004 pełni funkcję przewodniczącej Sekcji Arachnologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologów. Jest również członkiem International Society of Arachnology i European Society of Arachnology.
Za swoją działalność została odznaczona „Medalem srebrnym za długoletnią służbę", „Medalem Komisji Edukacji Narodowej", medalem „Za zasługi dla siedleckiej Uczelni" oraz kilkukrotnie nagrodą indywidualną Rektora UwS.

Polski biochemik, absolwent biologii na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. W 1997 roku obronił rozprawę doktorską nt. Biochemiczne wskaźniki odporności wybranych gatunków i odmian zbóż na mszycę zbożową (Sitobion avenae /F/) i uzyskał stopień naukowy doktora nauk rolniczych w dyscyplinie agronomia. W 2012 roku w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę habilitacyjną pt. „Udział wybranych amin roślinnych i kluczowych enzymów ich metabolizmu w interakcjach biochemicznych pszenżyto-mszyce” otrzymał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk biologicznych w dyscyplinie biologia. W latach 2002-2007 prodziekan Wydziału Rolniczego i Wydziału Przyrodniczego w latach 2007-2008 oraz 2012-2014; dziekan Wydziału Nauk Ścisłych i Przyrodniczych w latach 2020-2024; dyrektor Instytutu Biologii w latach 2014-2018 oraz w obecnej kadencji (od 2024 roku).
Jego zainteresowania naukowe skoncentrowane są wokół następujących obszarów: biochemiczne mechanizmy interakcji między mszycami a ich roślinami żywicielskim ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia azotu, aminokwasów i amin w rekcjach roślin na żerowanie owadów; toksyczność pestycydów w stosunku do organizmów nie docelowych i zastosowanie biopestycydów w ochronie roślin przed szkodliwymi stawonogami.
Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych, w tym: 30 prac w czasopismach w JCR (sumaryczny IF w roku wydania = 42,705, 1125 pkt wg listy MNiSW); 47 publikacji w innych czasopismach z listy Ministerstwa (246 pkt); 22 prace opublikowane w innych czasopismach; 1 monografia i 3 publikacje popularnonaukowe.
Brał udział w licznych krajowych i międzynarodowych projektach badawczych m.in. „Fizjologiczno-biochemiczne podstawy odporności pszenicy ozimej na mszyce”; „Ocena roli wtórnych metabolitów orzecha włoskiego jako chemio-związków warunkujących chemiczne interakcje środowiskowe”, „Zastosowanie naturalnych biopestycydów w ochronie roślin przed mszycami; „Ocena przydatności markerów ekspresyjnych stresu oksydacyjnego w selekcji odmian kukurydzy zwyczajnej o zróżnicowanej podatności na mszyce zbożowe”, „Oddziaływanie amin biogennych na rozwój i funkcjonowanie aparatu rozrodczego mszyc (Insecta, Hemiptera, Aphidoidea) (grant NCN realizowany na Uniwersytecie Śląskim pod kierunkiem prof. dr hab. Kariny Wieczorek); „Linia pilotażowa do produkcji kiełków słonecznika o podwyższonych parametrach jakościowych” (program operacyjny Inteligentny Rozwój nr. 01.01.01-00-0058/19). Brał udział w opracowaniu międzynarodowego projektu badawczego METACRP: 7th Framework Programme: „Prospecting for secondary metabolites from crops as potential field agrochemicals usable in integrated pest management”. Jest członkiem zarządu Sekcji Hemipterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. W latach 2020–2023 był członkiem Komitetu Biologii Organizmalnej Polskiej Akademii Nauk.
Wypromował dwóch doktorów. Trzykrotnie pełnił funkcję recenzenta w postępowaniach o nadanie stopnia doktora.
Na stronach właściwych instytutów znajdziesz wszystkie informacje, zasady dotyczące realizacji praktyk zawodowych dla danego kierunku studiów: